"Μπορεί να διαφωνώ με ό,τι λες αλλά θα υπερασπιθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες"

ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

BIG BROTHER & ΑΛΛΑ......

Παρακολουθώ έκθαμβη, όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι, το φαινόμενο "Φουκάκης, Νικητής Big Brother".

Τί υποδοχή ήταν αυτή στην Κρήτη? Τί χαμός? Τι όλο το χωριό στο αεροδρόμιο?

Και πριν, ολόκληρος ο ALPHA είχε εβδομαδιαίο αφιέρωμα στον Φουκάκη.
Το αγνό παιδί της Λεβεντογέννας, το καμάρι του χωριού, ο μικρός αγρότης που έγινε....star, και ολόκληρη η Ελλάδα να ανακαλύπτει την μακρινή επαρχία, την ευθυτητα των φτωχών πλην τίμιων ανθρώπων της υπαίθρου.
Τέτοιο μελό. Ξανθόπουλος λέμε.
Ως και τη.....φοράδα του είδα σε κάποιο κανάλι. Μεγάλες στιγμές έζησε το ζώο.

Συγγνώμη, γιατί δεν έχω καταλάβει.
ΠΟΙΟΝ ακριβώς υποδέχονται με τιμές....αρχηγού κράτους? Σε ΠΟΙΟΝ κάνουν αφιρώματα?
Και άντε οι χωριανοί του, αυτοί τον ξέρανε και από μικρό.
Όλοι οι υπόλοιποι που....εκστασιάστηκαν με την γνωριμία του? Κανάλια, παρουσιάστριες, περιοδικά?

Νικητής ενός reality είναι ο κακομοίρης, και μάλιστα στην χειρότερη στιγμή του.
Και σιγά το....αμύθητο ποσό που κέρδισε. 170.000 ευρώ  και  τα μισά ήδη του φύγανε στα κεράσματα.

Τί αντιπροσωπεύει τελικά ο Φουκάκης?
Προς τί όλος αυτός ο χαλασμός και αλλαλαγμός?

Πιστεύω τελικά, ότι αντιπροσωπεύει την ανάγκη του κόσμου να πιστέψει σε ......"ήρωες". Kαι μη φανταστείτε τίποτα ...ημιμαθείς "δήθεν", με attitude ξερόλα, που του πουλάνε υποσχέσεις . Απ'αυτούς έχει κυριολεκτικά ...μπουχτίσει. Θέλει ανθρώπους "μικρούς", καθημερινούς ,"δικούς " του , διψά να πιστέψει στο όνειρο ότι κάτι τελικά θα πάει καλά.
Μόνο που αυτά τα παραδείγματα τύπου "Φουκάκη", το μόνο που κάνουν είναι να διαιωνίζουν την..."ελληναριά" μας, το εύκολο κέρδος, την εφήμερη άναγνωρισιμότητα, την ελπίδα σε μια "λαμογιά" που θα μας ξελασπώσει.
Δεν είναι έτσι οι έλληνες, και τους διαχωρίζω κατηγορηματικά από τους "ελληναράδες".
Σε κάθε μια  μικρή, ξανθιά, ανόητη wannabe Kαγιά, αντιστοιχούν περισσότερες νέες και πραγματικά όμορφες κοπέλες που σπουδάζουν, εργάζονται και "ανεβάζουν" με την σκέψη, τις ιδέες τους, τον τρόπο ζωής τους την ποιότητά μας σαν λαό. Και βέβαια αντίστοιχα νέοι άνδρες, μεγαλωμένοι μακριά από στερεότυπα, μια καινούρια γενιά έτοιμη   να μας "περάσει" σ'ένα άλλο επίπεδο.

Μετά την πλήρη αποδόμηση της πολιτικης μας ζωής, το γκρέμισμα των σταθερών γύρω μας όπως τα ξέραμε μέχρι τώρα, μετά  την πλήρη απαξίωση των κεκτημένων μας και την συντριβή ιδανικών μας, όλοι αυτοί που ορίζουν τις τύχες μας, μας οδήγησαν στον ευτελισμό της αναζήτησης της βασικής επιβίωσης και όχι της πραγματικής ζωής.

Σ'αυτόν τον κόσμο λοιπόν, ο  Φουκάκης, ένα παιδί ακαλλιέργητο, χωρίς καμμία προφανή ικανότητα, που ζει σε μια κοινωνία βγαλμένη από ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, μπορεί και  αποτελεί παράδειγμα .....ελπίδας (!!!!) και μίμησης (!!!!!!!!!!!!)

Αν το υποψιασθώ.....θα πεθάνωωωωωωωω......





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου